شیرین من بمان مگر این روزگار تلخ فرهاد خسته را به نگاهی امان دهد در زلف شب گره بزن آن زلف مست را شاید شبم به سوی تو راهی نشان دهد حرفی بزن که عشق به هر واژه گل کند ما را نصیب دیگری از این زمانه نیست با من از عاشقانه ترین لحظه ها بخوان حتی اگر هوای دلی عاشقانه نیست با من بخوان تا این ترانه را با تو سفر کنم با من بخوان تا در هوای تو شب را سحر کنم با من بخوان تا این ترانه را با تو سفر کنم با من بخوان تا در هوای تو شب را سحر کنم با من بخوان شاید شبی که میبرد

الله مزاره مزاره الله مزاره مزاره غریب رهگذارای دیدار الله مزاره مزاره الله مزاره مزاره وای چه روزگارایی دیدار به پهنای صحرای دلتنگی به پهنای صحرای دلتنگی الله مزاره مزاره الله مزاره مزاره غریب رهگزارای دیدار الله مزاره مزاره الله مزاره مزاره وای چه روزگارایی دیدا به صحرای له له له له له له له لی حال کفتری حال کفتری که در هوای تو که میپره در هوای تو که میپره در هوای تو ولله جونم فدای تو امان امان امان امان امان آی امان امان آهو جان امان آهو جان بگو از چه

ما از این شهر غریبه بی تفاوت کوچ کردیم از رفیقا زخم خوردیم تا یه روزی برنگردیم خونه مون رو دوشمونه ما یه آه دوره گردیم ما واقعا با هم چه کردیم! ما غنیمتهای بی رویای این جنگای سردیم زندگیمون کو ببین ما کشته های بی نبردیم بی خبر از حاله هم آواره ی دنیای دردیم ما واقعا با هم چه کردیم! تلخِ اما با هم نبودیم ما آدمای شهر حسودیم خسته از کابوس رفتن دور از اون روزایه روشن بی تفاوت زیر این سقف کبودیم تلخِ اما با هم نبودیم ما آدمای شهر حسودیم خسته از کابوس رفتن دور